ยามเมื่อฟ้าค่ำแลง หอมดอกสะแบงแดงชมพูบ้านนา
ลมแล้งวอยวอย พัดพา ให้คึดฮอดหน้าผู้บ่าวคนไกล
มื้อเฮานั่งเคียงอยู่เถียงนา อ้ายให้สัญญากับสะแบงรูปหัวใจ
ยังหอมกลิ่นความฮักใหม่ๆ แต่บ่พอหอมให้อ้ายอยากมาหากัน
บ่พอหอมให้อ้ายอยากมาหากัน
เฟซกะบ่ค่อยไลค์ ไลน์ ก็บ่ทักจักว่ายากหยังหนอ
โทรมาคุยยังบ่พอ ให้สมคนรอโดนๆ เทื่อเว้ากัน
ไสหนอว่าอ้ายสิมา เอาบุญผ้าป่ามาทอดอยู่บ้าน
จักว่ายุ่งเฮ็ดเวียกเฮ็ดงาน หรือว่าอ้ายนั้นย่าน
น้องทวงคำสัญญา หรืออ้ายนั้นย่านน้องทวงคำสัญญา
คึดฮอดผู้บ่าวสะแบง คึดฮอดแฮงยามสะแบงร่วงหล่น
ลมพัดดอกไปไกลต้น ใจอ้ายกะหล่นตกไกลไปหน้า
ปีหน้าดอกสะแบงบานใหม่ บ่คือฮักอ้ายน้องกะบ่ได้ว่า
ลืมแล้วบ้อน้อคำสัญญา สิบ่ขอถ่าน้องสิหาแฟนใหม่
สิบ่ขอถ่าน้องสิหาแฟนใหม่
ยามฟ้ามืดอำถ่ำ กะคึดอำลำนำกับผู้ลางคน
จากลาบ้านนาไปโดน กะอย่าลืมส่นบ้านเฮาเด้ออ้าย
ฮ้อนลมแล้งยังมีฝน ย่านใจอ้ายโดนลมเมืองพัดไกล
มายามบ้านเฮาแนเด้ออ้าย ดอกสะแบงตกไกล
กะอย่าไหลลืมต้น สะแบงตกไกล กะอย่าไหลลืมต้น
คึดฮอดผู้บ่าวสะแบง คึดฮอดแฮงยามสะแบงร่วงหล่น
ลมพัดดอกไปไกลต้น ใจอ้ายกะหล่นตกไกลไปหน้า
ปีหน้าดอกสะแบงบานใหม่ บ่คือฮักอ้ายน้องกะบ่ได้ว่า
ลืมแล้วบ้อน้อคำสัญญา สิบ่ขอถ่าน้องสิหาแฟนใหม่
สิบ่ขอถ่าน้องสิหาแฟนใหม่
ยามฟ้ามืดอำถ่ำ กะคึดอำลำนำกับผู้ลางคน
จากลาบ้านนาไปโดน กะอย่าลืมส่นบ้านเฮาเด้ออ้าย
ฮ้อนลมแล้งยังมีฝน ย่านใจอ้ายโดนลมเมืองพัดไกล
มายามบ้านเฮาแนเด้ออ้าย
ดอกสะแบงตกไกล กะอย่าไหลลืมต้น
สะแบงตกไกล กะอย่าไหลลืมต้น